De lente komt

roodborstJe zou denken dat er na een zware donkere periode snel lichtpuntjes komen. Maar begin maart begon het ineens te vriezen. Ik kreeg er veel last van.
Mensen die mij kennen weten dat ik energiebewust leef. Ik ben zelfs vrijwilligster bij een lokale initiatiefnemer die onder andere met zonneparken middels een postcoderoos en/of deelnemingen de stad onafhankelijk van grote energiebedrijven wil krijgen met lokaal opgewekte groene stroom. Omdat ik zelf in een zwakke periode verkeer kon ik niet anders dan nu toch mijn verwarming een graadje hoger te zetten. Ook om mijn schuldgevoel te remmen en mijn rekening niet torenhoog op te jagen trok ik overdag mijn fleece badjas over mijn kleren aan.

Niet iedereen kan zich redden in zulke barre omstandigheden. Op Facebook kwam ineens een hartverscheurende foto voorbij. Een prachtige ijsvogel lag bevroren onder het ijs. De ijsvogel is dagelijks afhankelijk van open water om bij zijn voedsel te komen. Maar de sloot was ineens volledig bevroren. Een wak gaf hem hoop en heeft hem naar die plek gelokt. Hij is onder het ijs terechtgekomen en kon de weg er onder uit niet meer vinden. De honger heeft hem in gevaar gebracht en zijn leven geëist.

De volgende dag kwam er weer een foto in het nieuws voorbij. Twee kinderen hebben een ijsvogel van het ijs gered. Hulp voor deze vogel kwam net op tijd.
Weer een dag later was ik zelf op zoek naar geschikte foto’s voor een toekomstig project en trof ik een groep ijsvogelliefhebbers aan die bij een meer of sloot in kleine groepjes afwisselend, dag en nacht, bivakkeerden om een gedeelte van het door de vorst bedreigde water ijsvrij te houden.
Ineens kreeg ik het warm. Ook in mijn hart. Wat is er mooier dan te mogen ervaren dat er mensen zijn die zich inleven in de ander en ook in barre omstandigheden ‘de wacht houden’ voor een nobel doel. Deze prachtige ijsvogels hoeven zich nu geen zorgen te maken.

Voor diegene die de lichtpuntjes nog niet zien, die nog alleen strijden of eenzaam zijn heb ik symbolisch dit schilderij gemaakt, nu een 50 x 50 cm IJsvogel. Een prachtige, onder de zon schitterende ijsvogel die zijn kracht van boven haalt. Om met lichtpuntjes te kunnen overleven (Psalm 121).
De lente komt!

IJsvogel Jan, 50x50 cm. Niet beschikbaar.

https://www.nrc.nl/nieuws/2018/03/04/alsof-de-ijsvogel-in-volle-vlucht-bevroren-is-a1594356

https://www.ad.nl/binnenland/otto-5-en-roemer-7-geven-vastgevroren-ijsvogeltje-weer-de-vrijheid~a6ca03b2/

Geplaatst in Kunst | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Drie nieuwe stukken

Papegaaiduiker 20x20 cm. Verkocht.Het is snel gegaan sinds mijn eerste blog. Inmiddels zijn er 2 donkere wintermaanden voorbij met veel lichtpunten. Eind november heb ik meegedaan aan een schildersretraite die erg verrijkend was.

Begin januari heb ik tijdens een verloting van het Stadsmuseum Harderwijk, tot mijn grote vreugde, één van de 5 catalogi van het werk van kunstenaar Vilmos Huszár gewonnen. Hij was een Hongaar die voor de schilderkunst in 1905 naar Nederland was gekomen. Ook was hij één van de grondleggers van De Stijl en heeft hij lang in Hierden gewoond en gewerkt. In 2017 is het jubileumjaar van De Stijl gevierd onder de naam Van Mondriaan tot Dutch Design waarbij het Stadmuseum Harderwijk een expositie gewijd heeft aan deze bijzondere inwoner van de gemeente.
Wist je dat de unieke ambtsketen van de burgemeester van Harderwijk door Vilmos Huszár ontworpen en gemaakt is?
Zijn leven en indrukwekkende werken zijn een inspiratie en stimulans voor mij om mezelf verder in de schilderkunst te verdiepen.

Blauwborst, 20x20 cm. Niet te koop.

Ik mag ook dankbaar zijn dat mijn website de afgelopen periode druk bezocht werd en wereldwijde bekendheid heeft gekregen. Zo heb ik bezoekers  uit 17 landen op mijn site gehad, uit o.a. de VS, Canada, Australië, China, Rusland, Brazilië en Nieuw Zeeland. Ook ontvang ik regelmatig positieve reacties van vogelliefhebbers die mijn schilderijen treffend vinden.
Pimpelmees, 24x18 cm. Niet te koop.Vandaag heb ik 3 prachtige nieuwe stukken aan mijn vogelcollectie toe mogen voegen. Een levensechte papegaaiduiker, een opvallende en kleurrijke witsterblauwborst mannetje en een nieuwsgierige pimpelmees.
Hier kan je ze alle drie bewonderen.
Veel kijkplezier!

Geplaatst in Kunst | Tags: , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Mijn Glasvlinder / 2017

Eind vorig jaar kwam mijn ‘schildersvriendin’ langs om weer gezellig met mij en mijn dochters te schilderen. Om mijn onzekerheid te verbloemen, heb ik voorafgaand een goedkoop schildersdoek gekocht. Na een urenlange zoektocht op internet naar een onderwerp heb ik mijn doek voorbereid. Ik heb bewust een simpel onderwerp gekozen. Het moest iets met vleugels zijn, eenvoudig in kleur en makkelijk te schilderen. Door mijn lichamelijke onzichtbare beperkingen zocht ik naar een kwetsbaar, maar wel prachtig insect of vogel, die door zijn vleugels van zijn vrijheid kon genieten. Het moest geen gewoon, alledaags onderwerp worden. Na veel zoeken trof ik op een Japanse site een bijzondere, voor mij nog onbekende, maar wel erg tedere en kwetsbare vlinder aan.

glasvlinder

Ik kopieerde snel de zonder copyright verschenen foto. Vervolgens plakte ik de Japanse tekst eronder in Google vertalen. ‘Glasvlinder’ – kreeg ik als vertaling terug. De vleugels leken erg transparant, het kon wel iets met glas te maken hebben, maar voor de zekerheid vroeg ik mijn man of hij de term glasvlinder kende. Na zijn bevestiging begon ik het haastig met dikke contouren op mijn canvas over te nemen.
Zodra ik de vlindervorm op mijn doek had wist ik dat ik die middag mezelf voldoende kon vermaken. Mijn vriendin arriveerde en ik begon trots te werken aan mijn schilderij. Met enige twijfel en onzekerheid pakte ik mijn kwast. Uit mijn ooghoek wierp ik af en toe een blik naar haar, hoe ze routinematig de kwast in de verf depte en hoe ze de verf met snelle bewegingen op het doek zette. 

We praatten over van alles en nog wat, zoals wij dat vaker bij dit soort ontmoetingen doen. Ze vertelde over haar werk en dat ze graag op donderdagen een schildercursus wilde volgen. Ik treuzelde verder met mijn schilderij. Ik wist niet waar ik naar moest zoeken om een schaduweffect op het doek te krijgen.
Na enige tijd was ik op en ik merkte dat ik steeds meer praatte dan werkte. Inmiddels weet ik van mezelf dat ik, als ik te veel praat, oververmoeid ben door het te lang zitten. Mijn spieren verstijven door de stijgende zenuwpijn en ik kan me niet meer concentreren. We stopten met schilderen en zijn het eten gaan voorbereiden.

Ik bewonderde het schilderij en de schilderskwaliteiten van mijn vriendin en vroeg haar om naar mijn schilderij te kijken. ‘Het ziet er goed uit’ – zei ze, ‘maar je zou iets aan de dikke contourlijnen kunnen doen, iets subtieler maken.’ Ik keek twijfelend naar mijn doek en concludeerde dat ze helemaal gelijk had. ‘Ik zal het de volgende keer verbeteren.’ – gaf ik aan en we sloten onze middag met een lekkere zelfgemaakte pizza af.

Geplaatst in Kunst | Tags: , , , | Een reactie plaatsen