Een herinnering aan mijn lieve vader, zelfs als hij niet graag in het middelpunt stond.

We zijn trots op je, niet alleen omdat jouw baas je herinnert als een meester met gouden handen, maar ook omdat je waarden hebt doorgegeven die wij voor altijd in onze harten kunnen bewaren. Als torenkraanmachinist was je de katalysator van een stad; je bouwde meerdere grote hotels, zelfs met tien etages en twee wijken met flatgebouwen, waarvan de bewoners geen idee hebben, dat de bouw van hun woningen niet eens zonder jou was begonnen, omdat er geen andere kraanmachinist in de stad was.

Alles wat ik doe of hoe ik leef, heb ik tenslotte van jou. Je was een voorbeeld van precisie, het nastreven van de waarheid en bij jou was er geen ruimte voor discriminatie. Van jou heb ik leren schaken en schilderen, geen schilderijen, maar kamermuren en ramen. Ik herinner me zelfs dat je uitlegde hoe olieverf gemengd moet worden met terpentine om een goede kwaliteit verf te krijgen. Je hebt me laten zien hoe je een spijker ergens uittrekt met een tang of hoe je een hamer gebruikt. Toen wist je niet eens dat ik de kennis die je mij leerde moest doorgeven aan mijn eigen man, want hij groeide op in een tegenovergestelde wereld, als zoon van piloot in een democratisch land. Je leerde op eigen initiatief Engels onder het communisme, in een tijd dat je met een vergrootglas het land moest afzoeken naar een taalboek. Ook op eigen initiatief leerde je radio’s en televisies repareren, zodat de onderdrukte Hongaarse minderheid tijdens het communisme naar Vrij Europa kon luisteren.

En ik zou zelfs op kunnen sommen hoe het communisme jouw adellijke erfgoed afnam. Hoe de mooie boerderij een vervallen hut werd, en hoe de grootste en mooiste schuur van het dorp een stapel stenen werd.

Bedankt dat je altijd trots bent geweest op onze dochters en dat je me aanmoedigde om hen te leren en hen bij te staan op een manier wat hun leven makkelijker maakt dan het onze was. We hebben je aanwezigheid in ons leven altijd gemist vanwege de afstand. Je bent twee jaar geleden heengegaan, maar wat je hebt gegeven, wat we van je hebben ontvangen, staat voor altijd in ons hart geschreven.