Pasen – Lucas 24

Rust en vrede was die ochtend,
Niets leek ons bezorgend,
Wat je zag en zei zo zacht
Niemand hoorde…
Je fluisterde om de stilte niet te breken,
Misschien erover niet te spreken.
Ik hoorde toch je lieve stem
Hoe je praatte over Hem.

‘Hij is opgestaan!’
‘Heb ik je goed verstaan?’
‘Laat mijn twijfel maar gaan.’
Je herhaalde het bijna smekend,
Het was voor mij niet vanzelfsprekend.

‘Laat het mij maar zien,
Is Hij het misschien?’
‘Gaan wij samen?’
Ik moet mij schamen.
Hij is opgestaan!
Hij, mijn Heer!

Author – Tünde Snijders