Hier dan een plaatje dat ik ieder voorjaar dagelijks in mijn knusse tuin tegen kom, om precies te zijn op mijn vijf jonge appelbomen. Mijn gewoonte is om elke ochtend, voordat de zon mijn tuin bereikt, een rondje te doen. Het is plezierig voor mijn ogen om de verschillende struiken en planten te zien en al die groene tinten in de natuur te mogen ontdekken.

De topjes van mijn appelbomen zagen er weer niet zo gezond groen uit. De bladeren waren steeds bleker aan het worden en hier en daar verschenen al een paar okerkleurige bladeren. Als de vruchten, dus mijn appels, nog niet eens hun halve leeftijd bereikt hebben is het denk ik te vroeg om dode bladeren aan te treffen. Hiervoor hoefde ik mijn leesbril niet eens op te doen, want de drukte op de topjes van mijn appelbomen was niet te missen. Het zat vol met luizen en de mieren verzorgden ze ijverig. Dit moet op een doek – dacht ik ineens, maar dan iets treffender.
Zo schilderde ik weer een echte eyecatcher: De IJverige Mier